“Błędne Mapy” – pokaz filmu i spotkanie ze scenarzystką Magdaleną Barbaruk.

Wstęp wolny.

BŁĘDNE MAPY
tytuł oryginalny: Błędne mapy
reżyseria: Szymon Uliasz
czas trwania: 44 min.
produkcja: Polska 2013
język: hiszpański, polski
napisy: polskie

W pewnym miejscu w La Manchy, którego nazwy nie chcę pamiętać… – tymi słowami zaczyna się pierwsza w dziejach Europy powieść. „W pewnym miejscu”, czyli właściwie gdzie? Od dekad wiele miejscowości w tym regionie Hiszpanii pretenduje do bycia „tym miejscem”. Szymon Uliasz (reżyser) i Magdalena Barbaruk (scenarzystka) postanowili to wyjaśnić, czego efektem jest film Błędne mapy.

Ten pełnometrażowy dokument to film gatunkowo zmącony, stanowiący połączenie eseju antropologiczno-kulturoznawczego z możliwościami, jakie dają humanistyce środki wizualne. Przedmiotem refleksji autorki scenariusza, kulturoznawczyni zajmującej się współczesnym trwaniem dziedzictwa Cervantesa i nowymi obliczami donkichotyzmu Magdaleny Barbaruk jest hiszpańska La Mancha, a właściwie kulturowo ją stanowiąca „stara” i „nowa” Trasa Don Kichota (film powstał w ramach projektu badawczego realizowanego dla Narodowego Centrum Nauki). Film można odczytywać jako próbę powtórzenia słynnej podróży literackiej zrezalizowanej w trzechsetlecie powieści Cervantesa (1905) przez Azorína, która wciąż jest matrycą wędrowania po La Manchy w poszukiwaniu Don Kichota.

Spotkane przez ekipę filmową Błędnych Map postaci, obserwowane wydarzenia (Madryt podczas strajku śmieciarzy etc.) stają się okazją do zaktualizowania Azorinowego wzorca. Za stolicę nowej „Trasy Don Kichota”, która powstała z okazji czterechsetlecia powieści (2005) uznać można prowincję Ciudad Real, gdzie do 2012 roku zapowiadano utworzenie „Królestwa Don Kichota” i zbudowano lotnisko „Don Kichota”. La Mancha z miejsca tranzytowego miała stać się regionem docelowym setek tysięcy turystów. W obliczu idei budowy gigantycznego parku tematycznego opartego na figurze błędnego rycerza spór o to gdzie leży prawdziwe un lugar de la Mancha nabrał nowego sensu. Podróż do „Królestwa Don Kichota” stanowi codę filmu i dopełnia refleksję nad przemianami krajobrazu La Manchy: ich trwaniem i ginięciem. (źródło https://kinopodbaranami.pl/)

Magdalena Barbaruk, dr hab., kulturoznawczyni. W swoich badaniach zajmuje się głównie sprawczością literatury, jej wpływem na kształtowanie sposobów życia i wytwarzanie przestrzeni. Autorka monografii Długi cień Don Kichota (Kraków 2015 / The Long Shadow of Don Quixote, Frankfurt am Main 2015), Sensy błądzenia. La Mancha i jej peryferie (Kraków 2018) oraz filmu dokumentalnego Błędne mapy, który zrealizowała podczas stażu podoktorskiego „Fuga” NCN w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowego w Uniwersytecie Jagiellońskim (2012-2014, projekt pt. La Mancha jako ziemia literatury. (informacja ze strony Uniwersytetu Wrocławskiego).